Пасля станоўчых вынікаў даследавання, якія былі прадстаўлены кампаніямі Medtronic і Recor на кангрэсе “Транскатэтарнай сардэчна-сасудзістай тэрапіі” (TCT), лячэнне рэзістэнтнай гіпертэнзіі з дапамогай нырачнай дэнервацыі зноў у трэндзе. Але ці дастаткова гэтых вынікаў пасля дзесяцігоддзя няўдач і скептыцызму [адносна нырачнай дэнервацыі], каб канчаткова пераканаць лекараў у сваёй эфектыўнасці?
Абнадзейлівыя дадзеныя, прадстаўленыя кампаніямі, паказалі, што ў пацыентаў, якія прайшлі працэдуру нырачнай дэнервацыі (RF RDN) з нагоды рэзістэнтнай гіпертэнзіі, было статыстычна значнае зніжэнне артэрыяльнага ціску(АЦ) ў параўнанні з суб’ектамі з плацэба-кантрольных груп.
У базавым даследаванні RADIANCE II IDE кампаніі Recor 1038 пацыентаў прайшлі скрынінг на адпаведнасць патрабаванням у даследчых цэнтрах у васьмі краінах. Каля 224 пацыентаў з некантралюемай артэрыяльнай гіпертэнзіяй былі рандомізаваны ў суадносінах 2: 1 для атрымання сістэмы нырачнай дэнервацыі Recor’s Paradise або імітацыі. Пацыентаў прасілі не прымаць антыгіпертэнзіўнага прэпараты на працягу 2 месяцаў назірання, калі не былі перавышаны пэўныя крытэры артэрыяльнага ціску.
У 2-месячнай першаснай канчатковай кропцы эфектыўнасці сярод пацыентаў з групы дэнервацыі назіралася сярэдняе зніжэнне дзённага амбулаторнага сісталічнага артэрыяльнага ціску на 7,9 мм рт. сл. у параўнанні са зніжэннем на 1,8 мм рт. сл. у кантрольнай групе. Аналагічныя зніжэнні АЦ назіраліся пры начным і сутачным вымярэнні, а таксама пры вымярэнні дома і ў клініцы.
Кампанія Medtronic у доўгатэрміновым назіранні за даследаваннем Symplicity HTN-3 таксама паведаміла аб значным зніжэнні артэрыяльнага ціску ў пацыентаў, якія прайшлі лячэнне метадам нырачнай дэнервацыі, без якіх-небудзь доўгатэрміновых ускладненняў, якія ўзнікаюць у выніку гэтай працэдуры.
“Пасля дадзеных, прадстаўленых на TCT, у нас больш падтрымкі нырачнай дэнервацыі, таму што папярэднія вынікі не пераканалі лекараў у гэтай тэхналогіі”, – Оскар Мэндзіз, дырэктар Інстытута кардыялогіі і сардэчна-сасудзістай хірургіі, загадчык аддзялення інтэрвенцыйнай кардыялогіі Універсітэцкай бальніцы у Буэнас-Айрэсе (Аргенціна).
«Цяпер неабходна засяродзіцца на зборы дадатковых дадзеных і перакананні лекараў у клінічным зыходзе. Гэтая методыка падыдзе не ўсім, але я цвёрда перакананы і веру, што яна можа стаць зменай у лячэнні рэзістэнтнасць гіпертэнзіі. Важны ўрок, які мы вынялі і якім трэба падзяліцца, заключаецца ў тым, што ў многіх пацыентаў мы не бачым паляпшэння змены артэрыяльнага ціску адразу, а з часам».Новыя вынікі могуць павысіць давер, паколькі ў некаторых клінічных выпрабаваннях паведамлялася толькі аб зніжэнні артэрыяльнага ціску ва ўмовах стацыянара, у той час як амбулаторныя паказанні артэрыяльнага ціску разглядаюцца як больш дакладная ацэнка гіпертаніі ў параўнанні са сведчаннямі артэрыяльнага ціску ва ўмовах стацыянара.
«Выкарыстоўваючы стандартныя метады імпутацыі для параўнання артэрыяльнага ціску ў крыжаваных пацыентаў, мы з задавальненнем адзначылі устойлівую карысць у трохгадовым зніжэнні артэрыяльнага ціску ў пацыентаў з АГ-3, якія прайшлі ныркавую жэнервацыю. Гэта даследаванне дадае важную дадатковую інфармацыю да наяўных дадзеных, якія пацвярджаюць доўгатэрміновы эфект RDN у пацыентаў з артэрыяльнай гіпертэнзіяй. Будучыня нырачнай дэнервацыі
З таго часу, як дадзеная інтэрвенцыйная працэдура з’явілася ўпершыню больш за дзесяць гадоў таму, яна спрабавала дабіцца значных поспехаў у лячэнні артэрыяльнага ціску. Больш за 1 мільярд чалавек ва ўсім свеце пакутуюць ад артэрыяльнай гіпертэнзіі, але асноўнымі метадамі лячэння па-ранейшаму з’яўляюцца змяненне ладу жыцця і медыкаментознае лячэнне.
На сённяшні дзень на розных стадыях вытворчасці і клінічных выпрабаванняў знаходзіцца 18 прылад для нырачнай дэнервацыі. Аднак многія з гэтых выпрабаванняў былі прыпыненыя ў пачатку пандэміі Covid-19. Чакаецца, што да 2030 года рынак катэтараў для нырачнай дэнервацыі дасягне 316.200.000 даляраў ЗША.
Адной з самых складаных перашкод для ўкаранення тэхналогіі ныркавай дэнервацыі, з якім сутыкнуцца кампаніі-вытворцы медыцынскага абсталявання, з’яўляюцца асцярогі рэгулюючых органаў наконт доўгатэрміновай бяспекі і эфектыўнасці працэдуры. Другім бар’ерам будзе ўстанаўленне зусім новай лагістычнай схемы скіравання пацыентаў, паколькі дэнервацыя нырак выконваецца інтэрвенцыйнымі кардыёлагамі, якія не з’яўляюцца першымі спецыялістамі, да якіх звяртаюцца пацыенты з гіпертэнзіяй.
